สวัสดีค่ะ....เพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน
เข้าเรื่องเลยนะคะ.. คือเมื่อหลายเดือนก่อนเราบังเอิญได้คุยกับผู้ชายคนนึง
คุยๆกันไปเรารู้สึกโอเคมาก ก็คุยกันทุกวัน ชีวิตดี๊ดีมีความสุข^^
จนวันนึงเค้าบอกเราว่าจริงๆแล้วเค้ามีแฟนอยู่แล้วนะ ตอนนี้กำลังทะเลาะกัน
เราฟังแล้วก็อึ้งๆค่ะ ใจมันก็แป้วๆไป แต่เค้าก็บอกว่าขอคุยกับเราเหมือนเดิมนะ เค้าเองก็รู้สึกดีกับเราเหมือนกัน
เราก็นะ เออออตามเค้าไป หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา เค้าบอกรัก บอกคิดถึงตลอด ทำอะไรอยู่ไหนก็บอกเรา
มีปัญหาอะไรกับแฟนก็เล่าให้เราฟัง เราก็เคลิ้มอะนะ^^ คิดว่าเรานี่คงเป็นคนสำคัญสำหรับเค้าล่ะ
แต่เปล่าเลยค่ะ วันนึงเค้ากับแฟนก็กลับไปดีกัน พอวันหยุดเค้าก็กลับไปเจอกัน
(อ่อ..เราลืมบอกไปว่าเค้ามาทำงานไกล้ๆเรา แต่แฟนเค้าอยู่บ้านอีกจังหวัดนึง)
เวลาที่เค้ากลับบ้าน เค้าก็จะหายไปเลย บล็อกไลน์เรา ไม่โทรหา โทรมาบ้างก็ครั้งสองครั้ง
ปล่อยให้เรารอ... เค้าก็บอกตลอดว่าให้เราเข้าใจเค้านะ เค้ากับแฟนไม่ได้มีความสุขกัน ที่ยังไม่เลิกกันเพราะความจำเป็นบลาๆๆๆ
เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ จนเรารู้สึกว่าเราไม่ไหวละ มาชั่งใจดูมันมีความทุกข์ มากกว่าความสุขแล้วอ่ะ
ตอนนี้เค้ากลับบ้านค่ะ และกำลังจะกลับมา เรากำลังคิดว่า เราจะหายไปเฉยๆเลย ปิดกั้นการติดต่อทุกทาง
หรือจะบอกเค้าไปตามตรงว่าเราไม่ไหวละ แน่นอนเค้าต้องยื้อค่ะ เรากลัวจะใจอ่อน ไม่รู้ต้องสตรองแค่ไหน ณ จุดนั้น!!!
แต่ยังไงซะเราก็ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องตัดขาดให้ได้ เรารักเค้านะ แต่เราก็รักตัวเองมากกว่า!!!!เราคิดถูกแล้วใช่มั๊ยคะ???
กำลังตัดสินใจเดินออกจากชีวิตใครบางคน.....
เข้าเรื่องเลยนะคะ.. คือเมื่อหลายเดือนก่อนเราบังเอิญได้คุยกับผู้ชายคนนึง
คุยๆกันไปเรารู้สึกโอเคมาก ก็คุยกันทุกวัน ชีวิตดี๊ดีมีความสุข^^
จนวันนึงเค้าบอกเราว่าจริงๆแล้วเค้ามีแฟนอยู่แล้วนะ ตอนนี้กำลังทะเลาะกัน
เราฟังแล้วก็อึ้งๆค่ะ ใจมันก็แป้วๆไป แต่เค้าก็บอกว่าขอคุยกับเราเหมือนเดิมนะ เค้าเองก็รู้สึกดีกับเราเหมือนกัน
เราก็นะ เออออตามเค้าไป หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา เค้าบอกรัก บอกคิดถึงตลอด ทำอะไรอยู่ไหนก็บอกเรา
มีปัญหาอะไรกับแฟนก็เล่าให้เราฟัง เราก็เคลิ้มอะนะ^^ คิดว่าเรานี่คงเป็นคนสำคัญสำหรับเค้าล่ะ
แต่เปล่าเลยค่ะ วันนึงเค้ากับแฟนก็กลับไปดีกัน พอวันหยุดเค้าก็กลับไปเจอกัน
(อ่อ..เราลืมบอกไปว่าเค้ามาทำงานไกล้ๆเรา แต่แฟนเค้าอยู่บ้านอีกจังหวัดนึง)
เวลาที่เค้ากลับบ้าน เค้าก็จะหายไปเลย บล็อกไลน์เรา ไม่โทรหา โทรมาบ้างก็ครั้งสองครั้ง
ปล่อยให้เรารอ... เค้าก็บอกตลอดว่าให้เราเข้าใจเค้านะ เค้ากับแฟนไม่ได้มีความสุขกัน ที่ยังไม่เลิกกันเพราะความจำเป็นบลาๆๆๆ
เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ จนเรารู้สึกว่าเราไม่ไหวละ มาชั่งใจดูมันมีความทุกข์ มากกว่าความสุขแล้วอ่ะ
ตอนนี้เค้ากลับบ้านค่ะ และกำลังจะกลับมา เรากำลังคิดว่า เราจะหายไปเฉยๆเลย ปิดกั้นการติดต่อทุกทาง
หรือจะบอกเค้าไปตามตรงว่าเราไม่ไหวละ แน่นอนเค้าต้องยื้อค่ะ เรากลัวจะใจอ่อน ไม่รู้ต้องสตรองแค่ไหน ณ จุดนั้น!!!
แต่ยังไงซะเราก็ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องตัดขาดให้ได้ เรารักเค้านะ แต่เราก็รักตัวเองมากกว่า!!!!เราคิดถูกแล้วใช่มั๊ยคะ???